Author :
Abstract
Günümüzde, insanın olduğu çoğu alanda var olan örgütler, açık sistemler olarak varlıklarını ve dinamizmini koruyabilmektedir. Açık sistem özelliğinin gerektirdiği bir durum olarak örgütler çevreleriyle ilgili her türlü değişime açık olmak durumundadır. Değişim, büyüme ve uyum için kaçınılmaz bir süreçtir. Değişim, bir durumu var olan düzeyden başka bir düzeye getirme anlamına gelmekte olup herhangi bir sistemin, sürecin ya da ortamın dönüşmesi olarak tanımlanmaktadır. Hızlı değişimler, sürekli gelişen bilgi ve teknoloji çağında olunması, toplumu ve dolayısıyla da çevredeki örgütleri değiştirmektedir. Örgütler varlıklarını devam ettirmek, belirli bir denge konumunu korumak, işlerin sistemli ve düzenli sağlıklı olarak yapabilmek, işveren ve çalışan memnuniyeti sağlamak, iş doyumunu ve performansını artırabilmek için bu çevre koşullarına sistemlerini adapte etme zorundadır. Değişim, büyüme ve uyum içinde gerçekleşen ve örgütler için olmazsa olmaz bir süreçtir. Tüm örgütlerde olduğu gibi sağlık örgütlerinde de değişim, kaçınılmazdır. Sağlık organizasyonlarının önemli bir bölümünü oluşturan hemşirelerin ise hasta bakımı, uygulama sahaları ve modelleri, eğitim koşulları, hemşirelik rolleri, iş rotasyonu, performans değerlendirme, ücretlendirme gibi birçok alanda değişime gerek duydukları bilinmektedir. Sağlık bakım sunum sistem ve hizmetlerinin hızla değiştiği günümüzde, değişime ayak uydurabilmek ve değişimle verimli ve etkin şekilde başa çıkabilmek için hemşireler ve yönetici hemşirelerin gelişen olayları anlaması, fırsat ve tehditleri görmesi ve değerlendirmesinde değişim yönetimi becerisine sahip olmaları oldukça önemlidir.
Keywords
Abstract
Today, organizations that exist in most areas of human existence can preserve their existence and dynamism as open systems. As a requirement of open system, organizations have to be open to all kinds of changes related to their environment. Change is an inevitable process for growth and harmony. Change refers to bringing something from one level to another and is defined as the transformation of any system, process or environment. Rapid changes, being in the age of constantly developing information and technology, change the society and therefore the surrounding organizations. Organizations have to adapt their systems to these environmental conditions in order to maintain their existence, maintain a certain balance position, perform jobs systematically and regularly, ensure employer and employee satisfaction, and increase job satisfaction and performance. Change is an indispensable process for organizations that takes place in growth and harmony. As in all organizations, change in health organizations is inevitable. It is known that, nurses which constitute an important part of health organizations, need change in many areas such as patient care, application fields and models, training conditions, nursing roles, job rotation, performance evaluation, and pricing .In today's rapidly changing health care delivery systems and services, it is very important for nurses and management nurses to understand the evolving events. Also, to see and evaluate the opportunities and threats and to have change management skills in order to keep up with the change and to deal with the change efficiently and effectively.
Keywords
- Akdemir, S.(2012). Kamu Çalışanlarının Organizasyonel Değişim Yönetimi Algısı İle İş Do- yum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: TRT Genel Müdürlüğü Örneği, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aktan, C. C. (2011). Organizasyonlarda Değişim Yönetimi: Değişim Mühendisli- ği, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1), 67-78.
- Allen, D. (2001). Doğal Değişimin Sonuçları. Executive Excellence Dergisi, 49, 24-25.
- Amos, A., Johns, C., Hines, N., Skov, T., ve Kloosterman, L. (2012). The handwriting on the Wall: Program transformations utulizing effective change management strategies. CANNT Journal, 22(2), 31-35
- Ateş, Ö. (2003). Aile Şirketlerinde Değişim ve Süreklilik Anlayışı, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Bay, M. ve Akpınar, S. (2019). Örgütsel Değişim Yönetimi Ve Bir Uygulama, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,8(16),61–70. DOI: 10,20875/sb.48748
- Baykal, Ü. ve Türkmen, E.(2014).Hemşirelik Hizmetleri Yönetimi, Akademi Yayınları, İstan- bul. (s.275-289).
- Bessie L., Marguis, C., Huston J. (2015). Leadership Roles and Management Functions in Nur- sing: Theory and application. 8. Edication, 162–177.
- Budak, G. ve Budak G. (2004), İşletme Yönetimi, Barış Yayınları, 5. Baskı, İzmir:
- Claire W. (2006). "Change Management and Quality". Nursing Management. 13 (5):23–25.
- Dağ, S. (2010). Hemşirelerin Değişim Yönetimi İle İlgili Görüşlerinin Belirlenmesi, Haliç Üni- versitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Davis, J.A. (1988). Çatışma Ve Kontrol: On Dokuzuncu Yüzyıl İtalya'sında Kanun Ve Dü- zen . Macmillan Uluslararası Yüksek Eğitim, 67-80.
- Dolaşır, S.(2005). Değişim Yönetimi ve Spor Örgütleri. Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Dergisi, 3, 1115.
- Duck, S. (1999). Relating to Others 2/e. McGraw-Hill Education (UK), 110-132.
- Düren, A. Z. (2000). 2000’ li Yıllarda Yönetim, Alfa Yayıncılık, İstanbul.
- Elma, C. ve Demir, K.(Ed.) (2014). Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar: Uygulamalar ve Sorunlar ,4.baskı, Ankara, ss, 345- 375.
- Erdoğan, B. (2002). Performans Değerlendirmesinde Öncül ve Adalet Algılarının Sonuçla- rı. İnsan Kaynakları Yönetimi İncelemesi, 12 (4), 555-578.
- Fener K. S. (2005). "Hemşirelerin Hemşirelik Hizmetlerindeki Değişim Sürecini Algılama Du- rumları". Muğla Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
- Garon, M. (2010). Change ve Innovation. Huber D.L. (Ed.). Leadership and Nursing Care Ma- nagement. 4. Edition, Saunders Elsevier, Missouri. 55–77.
- Genç, M. (2006). Eğitim Örgütlenmelerinde Öğretmenlerin Değişime Karşı Gösterdiği Direnç, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Güçlü, N. ve Şehitoğlu, E. T. (2006). Örgütsel değişim yönetimi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 240–254.
- Güven, C. (2006). İş görenlerin Değişim Yönetimi Algılama Düzeylerinin Belirlenmesi ve Ka- muda Bir Uygulama, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Han,Ö. F.(2019). İşletmelerde Değişim Yönetimi Ve Performansa Etkisi: Özel Sektör İşletmele- ri Üzerinde Bir Araştırma, Türk Hava Kurumu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Karaer T. (1990)." Örgütlerce Değişime karşı Direnç". Verimlilik Dergisi. Ankara: Milli Pro- düktivite Merkezi, (4):139–149.
- Kılınç, T. (2001). Değişimi Kim Yönetmeli, Executive Excellence Dergisi, 49, 21–22.
- Koç, Z.(2014).Örgütsel Değişim, Değişim Yönetimi ve Örgütsel Davranışlar Üzerine Örnek Bir Uygulama, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Koçel,T.(2018). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayıncılık, 17.baskı, İstanbul. ss, 681–741.
- Meni, K.D. (2003). Leading Change, Yoder-Wise P.S .( Ed.) Leading and Managing in Nursing. 3. Edition, Mosby Elsevier, Missouri, 122–137.
- Mohamed, L.F. T.(2019). Örgütlerde Değişime Direnç ve Değişim Yönetimi Üzerine Bir Ça- lışma: Türkiye-Libya Karşılaştırması, Kastamonu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.
- Obrey Al.(2005). "Managing Change". Nursing Management. 11(10), 28–30.
- Olcay, B. (2010). Değişim Yönetiminde Örgütsel Güvenin Rolü ve Önemi ve Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Özdemir, A. İ. (2004). Tedarik Zinciri Yönetiminin Gelişimi, Süreçleri ve Yararları. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , (23).
- Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2010). Örgütsel Davranış, Ekin Basım Yayıncılık, 4. Baskı, Bursa. 429–464.
- Özmen, F. ve Sönmez, Y. (2007). Değişim Süresinde Eğitim Örgütlerinde Değişim Ajanlarının Roller, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (2), 177-198.
- Paksoy M. (2002). "Çalışma Ortamında İnsan ve Toplam Kalite Yönetimi". Çantay Kitabevi, İstanbul. ss,10–18.
- Prediscan, M. ve Roiban, R. N. (2014). The Main Forces Driving Change in The Romanian SME's. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 124, 236–245.
- Rocchiccioli J. T. ve Tilbury M. S. (1998) Clinical Leadership in Nursing. Philadelphia: W.B. Sounders Company. 179–194.
- Saylı, H. ve Tüfekçi, A. (2008). Başarılı Bir Örgütsel Değişimin Gerçekleştirilmesinde Dönüş- türücü Liderliğin Rolü, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(1), 193–210.
- Schermerhorn, J. R., Hunt, J. ve Osborn, R. (2005). Organizational Behaviour. John Willey ve Sons. Inc.: Hoboken, 299-307.
- Seren, Ş.(2005). Değişime Karşı Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Kalite Belgesi Alan Hasta- nelerde Değişim İle Örgüt Kültürü Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Shinn G. S. (2002) ‘’Değişim Modelleri’’ Executive Excellence Dergisi. (61): 12.
- Spetz, J., Burgess, J.F., and Phibbs, C.S. (2012). What Determines Successful İmplementation of in Patient.
- Sullivan E. J. , Decker P. J. ve Jamerson P.A. (2001) ‘’Effective Leadership and Management in Nursing’’. New Jersy. Prentice Hall. 248–260.
- Sullivan, E., Decker, P. (2009). Effective Leadership and Management in Nursing. 8. Edication, Person International Edication, New Jersey, 67–77.
- Summers, D. (2003). Longman Dictionary of Contemporary English. Harlow: Pearson Long- man. Free online version: http://www. ldoceonline. com.
- Tetik, S. (2008). Değişim yönetiminde dönüştürücü liderin rolü, Celal Bayar Üniversitesi, Sos- yal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
- Tokat, B.(2012).Örgütlerde Değişim ve Değişimin Yönetimi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.(s.91–
- Tomey M. A. (1996) ‘’Nursing Management and Leadership’’ Amarica: Sans Company: 170– 193.
- Tomey, A. M. (2009). Nursing Leadership and Management Effects Work Environ- ments. Journal of Nursing Management, 17(1), 15–25.
- Tunçer, P. (2013). Değişim Yönetimi Sürecinde Değişime Direnme, Ondokuz Mayıs Üniversi- tesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 373–406.
- Türkyılmaz, F. (2009). Çalışanların Öz Değerlendirme, Değişim Yönetimi Ve Örgütsel Bağlılık Algılarının Değerlendirilmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Uslu D. (2006). "Örgütlerde Değişim ve Değişim Sürecinin İş Görenlerce Algılanması Üzerine Bir Alan Araştırması: Sağlık Bakanlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Örneği". Gazi
- Ülgen, H ve Mirze, K .( 2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim, Beta Yayıncılık İstanbul.
- Ülker, S. (1995)." Hemşirelikte Etkinliğe Doğru Eylem". Ankara: Aydoğdu Ofset. 19- 38.
- Weiner, B. J. (2009). A Theory of Organizational Readiness for Change. Implementation Scien- ce, 4(1), 67.
- Yeşil, A. (2018).Örgütlerde Değişimin Önemi ve Değişim Yönetimi Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(5), 307–323.
- Yıldız, A.K. (2009). Kütüphaneler İçin Değişim Yönetimi Modeli, Marmara Üniversitesi, Tür- kiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
- Yılmaz, E. (2010). Hasta Memnuniyeti Odaklı Değişim Yönetimi: İstanbul’da Özel Bir Hasta- nede Uygulaması, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Yöney H. (2007)."Profesyonel Zekâ", Remzi Kitabevi, İstanbul, 202–210.
