İSTANBUL’DAKİ YERLİ VE YABANCI MARKA ZİNCİR OTEL YÖNETİCİLERİN REKABETİ SÜRDÜRMEDE ÖNCELİKLENDİRDİKLERİ TEMEL YETENEKLER
Author :
Abstract
İşletmelerin içinde bulundukları çevrede rekabet üstünlüğünü nasıl elde edebileceklerine ilişkin yaklaşımlardan biri kaynak temelli (temel yeteneklere yönelik) yaklaşımdır. Bu çalışmanın amacı, stratejik yönetim bakış açısı çerçevesinde İstanbul’daki yerli ve yabancı marka zincir otel işletmelerin rekabet üstünlüğü ve stratejileri belirlerken temel yeteneklerden hangilerine öncelik verdiklerinin araştırılmasıdır. Bu çalışmada İstanbul’daki yerli ve yabancı marka zincir otellerin rekabet üstünlüğü sağlama ve sürdürme anlayışına, rekabet stratejilerine, kurumun markasına ve imajına etki eden faktörlerin neler olduğu sorusunun yanıtını yerli ve yabancı marka zincir otellerin üst düzey yönetici bakış açısıyla irdelenmiştir. Çalışmanın bir alt amacı olarak, yerli ve yabancı marka zincir otellerin franchise, yönetim anlaşması ve sahiplik durumuna göre temel yeteneklere yaklaşımları araştırılmıştır. Araştırma evreni, İstanbul’daki yerli ve yabancı marka zincir otel işletmelerinden oluşmaktadır. İstanbul’daki yerli ve yabancı marka zincir otellerin toplam tesis sayısı 239 adettir. Bu otellerden örneklem olarak seçilen 152 adet tesisin üst düzey yöneticilerinden anket tekniği ile elde edilen veriler, istatistiksel veri analiz programı kullanılarak analiz edilmiştir. Faktör analizi sonucunda elde edilen verilere göre, yerli ve yabancı marka zincir oteller rekabette önceliklendirdikleri temel yetenekler şunlardır: marka yönetimi yetenekleri, yönetim ve hizmet yetenekleri, pazarlama ve satış yönetimi yetenekleri, insan kaynakları yönetimi yetenekleri ve öğrenen örgütler yetenekler boyutudur. Bu çerçevede, zincir otel işletmelerinin küresel rakipleri ile rekabet etmek için; insan kaynakları yönetimi, öğrenen örgütler, pazarlama ve satış yönetimi, yönetim ve hizmet, marka yönetimi yeteneklerine odaklanmaları gerektiği söylenebilir.
Keywords
Abstract
One of the approaches on how businesses can gain competitive advantage in their environment is a resource-based approach. The aim of this study is to determine which of the main competencies of local and foreign brand chain hotels in Istanbul within the framework of strategic management point of view in determining competitive advantage and strategies. In this study, the answer to the question of the factors affecting the brand and image of the corporation and the competitiveness of the domestic and foreign brand chain hotels in Istanbul, the competitive strategies, the brand and the image of the enterprises are examined from the managerial perspective of the local and foreign brand chain hotels. As a sub-objective of the study, the approaches of the local and foreign brand chain hotels to the main talents according to ownership status were investigated. The research population consists of local and foreign brand hotel chain hotels in Istanbul. The total number of local and foreign brand chain hotels in Istanbul is 239. The data obtained from the top managers of 152 facilities selected as a sample from these hotels by survey technique were analyzed using statistical data analysis program. According to the data obtained from the factor analysis, the core competences that they prioritize in local and foreign brand chain hotels competition are: brand management capabilities, management and service capabilities, marketing and sales management capabilities, human resource management capabilities and learning organizations capabilities dimension. In this framework, chain hotel businesses to compete with global competitors; the managers need to focus on human resource management, learning organizations, marketing and sales management, management and service, and brand management skills.
Keywords
- Acar, A. Z. ve C. Zehir. (2008). Kaynak Tabanlı İşletme Yetenekleri Ölçeği Geliştirilmesi ve Doğrulanması. İşletme Fakültesi Dergisi. 8.1, 103-131.
- Ağraş, S. ve İ. Kılınç. (2014). Örgütsel Yeteneklerin Türkiye’deki Otel İşletmeleri Bağlamında Analizi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi. 3,4. 1-35.
- Bahar, O. ve M. Kozak. (2012). Turizm ve Rekabet. 1. Basım. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Božič, V. ve L.J. Knežević Cvelbar (2016). Resources and Capabilities Driving Performance in the Hotel Industry, Tourism and Hospitality Management, Vol. 22, No. 2, 225-246.
- Cantürk, N. ve H. Çiçek. (2016). İşletmelerde Fırsat ve Kaynak Tabanlı Yaklaşımların Rekabet Stratejisi Tercihleri İle İlişkisi: Burdur Mermer İşletmelerinde Bir Araştırma. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. 7.13, 95-121.
- Chen, Y.C., W.C. Wang ve C. Y. Chu. (2011). A Case Study on the Business Performance Ma- nagement of Hilton Hotels Corp. International Business Research. 4.2, 213-218.
- Collis, D. J.ve Montgomery, C. A. (2008). Competing on Resources. Harvard Business Review. July - August 1-13. www.hbr.org https://hbr.org/2008/07/competing-on-resources. Erişim Tarihi: 17.01.2017
- Connolly, P. ve G. McGing. (2007). High Performance Work Practices and Competitive Advan- tage in the Irish Hospitality Sector. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 19.3, 201-210.
- Dinçer, Ö. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. 9. Baskı. İstanbul. Alfa Yayınları.
- Doz, Y. ve M. Kosonen. (2017). Hızlı Strateji. Ü. Şensoy (çev.), 1. Baskı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Enginoğlu, D. ve C. L. Arıkan. (2016). A Literature Review on Core Competence. International Journal of Management (IJM). 7.3, 120-127.
- Göral, R. (2014). Turizm İşletmelerinde Stratejik Yönetim. 1. Basım. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Hamel, G. ve C. K. Prahalad. (1996). Geleceği Kazanmak. Z. Dicleli (çev.), İstanbul: İnkılap Yayınları. (orijinal baskı tarihi 1994).
- Javidan, M. (1998). Core Competence: What Does it Mean in Practice? Long Range Planing 31.1, s.60-71.
- Karacaoğlu, K. (2006). Rekabet Üstünlüğü Sağlamada Endüstri Temelli ve Kaynak Temelli Bakış Açısı: Kayseri’de Faaliyet Gösteren İmalat Sanayi İşletmeleri İçin Bir Model Önerisi (yayınlanmamış doktora tezi).
- Karagöz, Y. (2016). İstatiksel Analizler. 1. Basım. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
- Karakılıç, N. Y. (2008). Temel Yeteneklerin Stratejik İttifak Oluşumundaki Önemi Ve Stratejik Performansa Etkileri (yayınlanmamış doktora tezi).
- Kavrakoğlu, İ. (2006). Yönetimde Devrim Rehberi İnovasyon. 2. Baskı. Alteo Yayıncılık.
- Kayabaş, Y. (2015). Müşterilerin Yabancı Markalara İlişkin Algılama Durumları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 20, s. 21-27 http://www.asosjournal.com/Makaleler/555461853_916%20Yunus%20KAYABA%c5 %9e.pdf Erişim tarihi 05.08.2019.
- Kurgun, A., H. Kurgun ve E. Güripek. (2007). Turizm Pazarlamasında Küresel Dağıtım Siste- minin (Global Distribution System-GDS) Stratejik Rolü ve Önemi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 9.1, 262-274.
- Öcal, H. (2001). Kaynaklara Dayalı Rekabet Modeli ve Stratejik Değerler Olarak Kaynak ve Yeteneklerin Analizi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi. 3.1,45-62.
- Özilhan, D. (2010). Kaynak Temelli Teori Bağlamında Üretim ve Pazarlama Stratejilerinin İş- letme Performansı Üzerine Etkisi: Türkiye’de Faaliyet Gösteren Yabancı Sermayeli Şirketlerde Bir Uygulama (yayınlanmamış doktora tezi).
- Papatya, N. (2007). Sürdürülebilir Rekabetçi Üstünlük Sağlamada Stratejik Yönetim ve Pazar- lama Odağı, Kaynak Tabanlı Görüş, Kavramsal ve Kurumsal Yaklaşım. 2. Baskı. Anakara, Asil Yayın Dağıtım.
- Sarıgül, A. F. (2019). ‘Popüler Kültür; Nedir Ne Değildir?’ Altınbaş Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
- Tabachnick, B. G. ve L. S. Fidell (2013). Using Multivariate Statistics. 6. Basım, Pearson, Bos- ton. Pearson Education.
- Ural, A. ve İ. Kılıç. (2013). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi. 4. Basım. An- kara: Detay Yayıncılık
- Ünal, O. ve Y. E. Gürsoy. (2014). Banka Reklamlarının Müşteri Tercihlerine Etkisi. Niğde Üni- versitesi İİBF Dergisi. 7,1, 301-314
- Whitla, P., P. G. P. Walters. ve H. Davies. (2007). Global Strategies in the International Hotel Industry. Hospitality Management. 26. 777-792.
