Author :
Abstract
Günümüzde bilgi, işletmeler için rekabet noktasında en önemli kriterlerdendir. Bilgiyi üreten ve onu kullanan ise insandır. Bu nedenle örgütlerin insan merkezli bir yaklaşım benimsemelerinin kaynağında insan kaynakları yönetimi olduğunu belirtmek mümkündür. Küreselleşen dünyada örgütlerin insan kaynaklarını rakiplerini geride bırakacak şekilde verimli ve etkili şekilde kullanmaları onları rakiplerine karşı avantajlı konuma geçmelerini sağlamaktadır. Birçok işletme insan kaynaklarına ait bilgileri saklamak ve bu bilgileri gerektiğinde değerlendirebilmek için elektronik insan kaynakları sistemlerini kullanmaktadır. Böylelikle bu departmana yapılan masraflar azalmakta ve zamandan tasarruf sağlanmakta, istenen bilgilere ulaşım daha kolay sağlanmaktadır. Elde edilen bu bilgiler analiz edilip ve raporlanıp hem işletme yöneticilerinin hem de insan kaynakları uzmanlarının stratejik konulara yoğunlaşabilmeleri için veri imkânı sağlamaktadır. Bilginin başlı başına bir değer haline geldiği günümüzde, bir değişimin sinyallerini vermektedir. Bilgi teknolojilerinin ortaya çıkarttığı bu yeni süreç, mevcut işletmelerin yerini alacak yeni bir işletme tipine bırakmaktadır. Bilginin egemen olduğu bu dönemde ortaya çıkan yeni işletme tipi dijital işletme olarak adlandırılmaktadır. Dijital insan kaynakları yönetimi; basitçe insan kaynakları uygulamalarının dijital ortamlarda yürütülmesidir. Bir diğer ifade ile insan kaynakları süreçlerine ilişkin tüm verilerin dijital ortamda sistematik, güvenli ve kolay erişilebilir duruma getirilmesidir. Bu anlamda çalışma da insan kaynaklarının dijitalleşme sürecinden bahsedilmiştir.
Keywords
Abstract
Currently, information is one of the most important criteria for businesses at the point of competition. It is human who produces and uses information. For this reason, it is possible to indicate that human resource management is the source of organizations taking a human-centered approach. In a globalized world, organizations use human resources efficiently and effectively to outperform their competitors, allowing them to take an advantage of their competitors. Many businesses use electronic human resources systems to store information about human resources and evaluate this information when necessary. In this way, the costs to this department are reduced and time is saved, and the access to the requested information is easier. This information is analyzed and reported and provides data opportunities for both business managers and human resources experts to focus on strategic issues. At present, when information becomes a value in itself, it signals a change. This new process created by Information Technologies leaves a new type of business to replace existing businesses. The new type of business that emerged during this period when information was dominant is called digital business. Digital human resources management is simply the execution of human resources applications in digital environments. Another expression is to make all data related to human resources processes systematic, secure and easily accessible in digital environment. In this sense, the study also mentioned the process of digitalization of human resources.
Keywords
- Acar, N. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi, MPM Yayınları, Ankara.
- Aksel, İ. ve diğerleri (2013). Dijital İşletme, Cinius Yayınları, İstanbul.
- Akyüz, Ö. F. (2001). Değişim Rüzgarında Stratejik İnsan Kaynakları Planlaması, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
- Aldemir C., Ataol, A.,Budak, G., (2001). İnsan Kaynakları Yönetimi, Barış Yayınları, İzmir.
- Aykaç, B. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi ve İnsan Kaynaklarının Stratejik Planlaması, Nobel Yayınları, Ankara.
- Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul.
- Bayındır, H. (2007). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminde Bilgi Teknolojilerinin Kullanımı: Teori ve Bir Uygulama, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Yönetim Organizasyon Bilim Dalı, Yüksek Lisan Tezi, Konya.
- Bayraktaroğlu, S. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Sakarya Kitabevi, Sakarya.
- Bilgin, L. ve diğerleri (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 1561, Açık öğretim Fakültesi Yayını No: 820, Eskişehir.
- Bingöl, D. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayınları, 5. Baskı, İstanbul.
- Canman, D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi, Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayımları, Ankara.
- Colp, M. H. (2016). İşletmelerde Uygulanan İnsan Kaynakları Yönetiminde Veri tabanı Kullanımının Önemi, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:18, Sayı:2.
- Çoban, H. (1996). Bilgi Toplumuna Geçiş, DPT Yayınları, Ankara.
- Doğan, A. (2011). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Fonksiyonları, İnternet Uygulamaları ve Yönetim Dergisi, Cilt:2, Sayı:2.
- Dokuz, A. ve Çelik, M. (2017). Bulut Bilişim Sistemlerinde Verinin Farklı Boyutları Üzerine Derleme, Ömer Halisdemir Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt:6, Sayı:2.
- Eke, A. E. (1989). Personel Yönetimi Kavramının Önemi ve Kapsamı, Ankara Üniversitesi SBF Yayınları, Ankara.
- Erdal, M. (2004). Bilişim Teknolojilerinin Öğrenmedeki Yeri ve E-İnsan Kaynakları Yönetimi (E-HRM), E-Öğrenme: İnsan Kaynakları Eğitiminde Stratejik Dönüşüm, Alfa Basım Yayın Dağıtım, İstanbul.
- Erdil, O. ,Alpkan, L., Biber, L., (2004). İnsan Kaynakları Uygulamalarında Örgütsel Performans Arasındaki İlişkileri Araştırmaya Yönelik Bir İnceleme, Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:19, Sayı:2.
- Erel Özdemir, G. ve Yalçın, M. (2014). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları Yönetimi, Mediacat Yayınları, İstanbul.
- Fındıkçı, İ. (2009). İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Yayınları, İstanbul.
- Genç, Ç. (2016). E-İnsan Kaynakları Yönetiminde E-İşe Alım Süreci, Anadolu Üniversitesi E- Kurgu İletişim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt:24, Sayı:1.
- Göktaş, P. ve Baysal, H. (2018). Türkiye’de Dijital İnsan Kaynakları Yönetiminde Bulut Bilişim, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:23, Sayı:4.
- Güler, E. Ç. (2006). İşletmelerin E-İnsan Kaynakları Yönetimi ve E-İşe Alım Süreçlerindeki Gelişmeler, Ege Akademik Bakış Dergisi, C:VI, No:1.
- Karabulut, B. (2015). Bilgi Toplumu Çağında Dijital Yerliler, Göçmenler ve Melezler, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21),11-23
- Keser, A. (2002). “Değişen Yönleriyle Personel Yönetimi: İnsan Kaynakları Yönetimi”, Uludağ Üniversitesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, C:4, Sayı:1.
- Koçel, T. (2001). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayın Dağıtım, İstanbul.
- Köroğlu, Ö. T. (2010). Türkiye’de Personel Yönetiminden İnsan Kaynaklarına Geçişte Esneklik ve Memur Statüsü, Türk İdare Dergisi.sayı 469,139-164
- Mucuk, İ. (2001). Temel İşletme Bilgileri, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
- Nizamoğlu, N. Ö. (2018). Personel Seçimi ve İş Bulma Sürecinde Sosyal Medya Kullanımının Rolü, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Tezsiz Yüksek Lisans Projesi, Denizli 2018.
- Öge, S. (2004). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi (E-HRM)’nde İnsan Kaynakları Enformasyon Sistemi (HRIS)’nin Önemi ve Temel Kullanım Alanları. 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir,109-117.
- Öğüt, A. (2001). Bilgi Çağında Yönetim, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Özgen, H. ve diğerleri (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi, Nobel Kitabevi, Adana.
- Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ezgi Kitabevi, Bursa.
- Sabuncuoğlu, Z. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Yayınları, Bursa.
- Saldamlı, A. (2008). İnsan Kaynakları Yönetiminde Bilişim Teknolojisinin Kullanımına Yönelik Bir Araştırma, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:7, Sayı:13.
- Tonus, H. Z. (2002). İnsan Kaynakları Bilgi Sistemi, Anadolu Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:XVIII, Sayı:1-2, Eskişehir.
- Topaloğlu, M. ve Sökmen, A. (2003). İşe Alıştırma (Oryantasyon) Eğitiminin Etkinliği ve İş Gören Performansı İlişkisi (Ankara’da Bir Uygulama), Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi.
- Torrington, D. ve Lavra H. (1998). Human Resource Management, Fourth Edition, Prentice Hall Europe, London.
- Ulaştıran, T. (2014). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları Kapsamında Elektronik İşe Alım ve Kariyer Sitelerinin Kullanımı: İSO 500 Büyük Sanayi İşletmesi Üzerinde Betimsel Bir Araştırma, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
- Wayne F. C. (1995). Managing Human Resources Management, Mc. GrewHill, USA.
- Yorgun, S. (2006). Küreselleşme Gerçek Mi Yoksa Masal Mı?, http//isguc.org.tr., 29.04.2020).
